Dziecko nie zawsze „trzyma się” wyznaczonego terminu oraz sposobu przyjścia na świat. Poród możemy podzielić na trzy rodzaje: przedwczesny, naturalny oraz ciążę przenoszoną.
Poród przedwczesny
Poród przedwczesny, czyli przed 37. tygodniem ciąży charakteryzuje się tym, że w większości przypadków dzieci mają niedowagę, czyli ważą poniżej 2500 g oraz im wcześniej przyszły na świat, tym słabiej zostały wykształcone ich narządy. Ponadto dziecko narażone jest w większym stopniu na niedotlenienie, uraz, a nawet na wystąpienie zespołu zaburzeń oddechowych (RDS), które są związane z brakiem dojrzałości tkanki płucnej. Często także można zaobserwować zaburzenia rozwoju psychoruchowego, trudności w nauce, upośledzenie słuchu oraz wzroku, a nawet padaczkę. Dzięki ogromnym postępom medycyny, lekarze są w stanie ratować nawet zdecydowanie niedojrzałe noworodki (przykładowo z masą urodzeniową 1000 g i ciążą trwającą krócej niż 28 tygodni). W tym momencie również pojawia się rola logopedy.
Poród naturalny
To najkrótsza, ale i najtrudniejsza droga przyjścia na świat. Cały proces jest swoistą rozmową matki z dzieckiem, ale także wspólnym tańcem ciał. Dzięki dostosowaniu ruchów dziecko jest w pełni aktywne. Dla dziecka naturalne przyjście na świat nie wiąże się z traumatycznym przeżyciem, ponieważ w momencie rozciągnięcia mięśni matki, mięśnie pociechy są ściskane co powoduje mniejsze odczuwanie bólu. Poza tym płyn owodniowy chroni dziecko przed nadmiernym uciskiem. Ze względu na brak wrażliwości na dotyk w górnej przodowej części głowy dziecka oraz jej „miękkości”, daje możliwość dostosowania jej do wymiarów kanału rodnego. Skurcze podczas porodu powodują zwolnienie tempa bicia serca oraz zwolnienie tempa przepływu krwi, co w rezultacie powoduje uniemożliwienie wystąpienia niedotlenienia. Rodzenie w sposób naturalny ma pozytywne odzwierciedlenie na dziecko, ponieważ w jego organizmie wydzielana jest ogromna ilość hormonów, dzięki czemu podtrzymywany jest ciągły przepływ tlenu do mózgu i serca. Skutkiem tego jest doskonałe radzenie sobie przez dziecko z oddychaniem oraz utrzymywaniem temperatury tuż po urodzeniu, badanie napięcia mięśniowego i odruchów bezwarunkowych ukazuje wyższe wskaźniki, a nadto dziecko wykazuje o wiele lepsze samopoczucie, ożywienie oraz przystosowanie do życia poza łonem mamy.
Ciąża przenoszona
W przypadku ciąży przenoszonej poród przekroczył 42. tydzień ciąży. W takim przypadku lekarze wkraczają do akcji, ponieważ łożysko zaczyna się „starzeć” oraz następuje niewydolność, co powoduje niebezpieczeństwo dla przyszłego potomka. Przenoszone dziecko zaczyna tracić na wadze, jego skóra pęka w wyniku wysuszania, gdyż już nie chroni je maź płodowa. Ponadto dziecko narażone jest na niedotlenienie. W większości przypadków skutkiem powyższych czynników są wady centralnego układu nerwowego u noworodków. Dalszy rozwój płodu może być zagrożony, a nawet sam poród, w wyniku czego po porodzie noworodki wymagają objęcia ich opieką. Ciąża przenoszona jest jedną z sytuacji, w których niekiedy lekarze podejmują decyzję o zastosowaniu cesarskiego cięcia. Jest ono zagrożeniem dla dziecka, dlatego wykonanie owego zabiegu musi być podparte odpowiednim uzasadnieniem. Dzieci, które przychodzą na świat z cięcia cesarskiego przechodzą zbyt szybką i gwałtowną drogę, ponadto pod wpływem środków ogólnie znieczulających potrzebnych do przeprowadzenia operacji. Ponadto z punktu logopedycznego dzieci z cesarskiego cięcia często rodzą się z nadwrażliwością twarzy na dotyk, co później utrudnia pielęgnację malca, noszenie czapki, szalika, niechęć do całowania i przytulania.
Pamiętajcie drodzy Rodzice, że moim zamiarem nie jest strasznie Was tylko pokazanie tego co może się wydarzyć, ale nie musi oraz dlaczego podczas wywiadu logopedzi pytają o sam okres okołoporodowy, co jak jedno z wielu czynników ma wpływ na rozwój mowy dziecka.
