Rodzic idący ze swoim dzieckiem do logopedy po paru spotkaniach otrzymuje diagnozę logopedyczną. Zaniepokojony tym co przeczyta w diagnozie często nie rozumie pojęć określających poszczególne nieprawidłowości w rozwoju mowy jego dziecka. Oczywiście w takich momentach nie pozostają sami, ponieważ specjalista tłumaczy wszystko. Nie mniej chciałabym nakreślić poniżej z jakimi terminami Rodzic może się spotkać, gdy w rozwoju mowy jego dziecka pojawią się pewne deficyty.
Zaburzenia rozwoju mowy i języka:
1. Afazja – częściowa lub całkowita utrata umiejętności budowania oraz postrzegania tekstów słownych
2. Dysfazja – trudność w budowaniu i spostrzeganiu tekstów słownych
3. Anartria – brak rozwoju mowy bądź utrata wcześniej nabytych umiejętności wytwarzania dźwięków mowy
4. Dysartria – zaburzenie mowy określające zaburzenia artykulacji dźwięków
5. Afonia – całkowita utrata dźwięczności głosu
6. Dysfonia – wielopostaciowe zaburzenie głosu
7. Dyslalia – zakłócenia w realizacji wypowiedzi słownej
8. Dysglosja – zaburzenia artykulacji w wyniku uszkodzeń (nerwów, mięśni lub innych części tych narządów)
9. Jąkanie – zaburzenie płynności mowy
10. Mutyzm – niemożność posługiwania się mową przy zachowanym rozumieniu mowy
Powyżej wymienione zostały tylko niektóre z zaburzeń. Dobrze postawiona diagnoza pozwala prawidłowo ułożyć plan terapeutyczny. W związku z powyższym nie należy bać się konsultacji ze specjalistą, gdyż im wcześniej wykryte anomalie tym szybsza interwencja, która przełoży się na funkcjonowanie dziecka.