Prawidłowe układanie dziecka do snu, czy to w łóżeczku czy w wózku sprzyja prawidłowemu rozwojowi artykulacji głosek.
Pozycja, w której śpi dziecko wymaga takiego ułożenia, aby sprzyjała właściwemu rozwojowi twarzoczaszki oraz narządu żucia. Ma to znaczenie w prawidłowym położeniu języka w jamie ustnej. Warto układać dziecko podczas drzemki w pozycji na brzuchu (pod kontrolą rodzica ze względu na ryzyko SIDS).
Przy nieprawidłowym układaniu głowy dziecka do snu, czyli gdy jego główka jest za wysoko lub za nisko, powoduje to zmianę w ułożeniu żuchwy, ponieważ czynność mięśni oraz stawu skroniowo – żuchwowego staje się zaburzona.
Zbyt wysokie ułożenie powoduje:
– przesunięcie języka i żuchwy do przodu,
– wsuwanie się wargi górnej między wały dziąsłowe.
Przy ułożeniu z odgięciem do tyłu następuje:
– dotylne przesuwanie się języka i żuchwy, czego następstwem są otwarte usta,
– warga dolna ma możliwość wsuwania się pod górny wał dziąsłowy,
– w momencie wyrośnięcia zębów, zarówno mlecznych doprowadzenie to do zmian jakimi są tyłozgryz lub tyłożuchwie.
Jeśli do tych zmian dołączy nawykowe oddychanie przez usta, zaburzenia zgryzowe będą się pogłębiać.
Ważne jest, aby dbać o harmonijny rozwój mięśni warg oraz narządu żucia, fizjologiczne oddychanie, ponieważ dzięki temu można uniknąć oziębienia górnych dróg oddechowych dziecka. Istotne jest również przy tym dbanie o domykanie ust oraz drożność nosa.
